Waarom Tim Reuser de Olympische Spelen van 2020 niet haalde

“Ha Tim!” We zien Martin, de nieuwe huurder van de bedrijfshal naast boulderhal Delfts Bleau. We willen hem vragen of we misschien wat foto’s mogen maken van de speedklimwand waarop Tim de afgelopen maanden heeft getraind. De wand staat er nog steeds, kaal. De grepen zijn er al uitgehaald.
“Hoe gaat het me je?!”, vraagt Martin. “Goed hoor.”, zegt Tim. Twee collega’s van Martin kijken verwachtingsvol op. “Is het gelukt?” vraagt Martin. “Nee man…” zegt Tim “…te weinig punten gehaald”. Drie volwassen kerels die weinig van sportklimmen weten kijken alsof hun favoriete voetbalclub zojuist met 6-0 van de mat is geveegd.

Het is definitief. Er doen geen Nederlanders mee bij het sportklimmen tijdens de Olympische Spelen van 2020 in Tokyo, Japan. Tim Reuser, de enige Nederlander die nog kans maakte op één van de 20 startplaatsen, is niet uitgenodigd voor het laatste kwalificatie toernooi in Toulouse op 28 november omdat hij te weinig punten haalde tijdens de world cups.
Het lukte Tim ook niet om zich direct voor de Spelen te plaatsen via het WK. Nu is hij uit vorm en moegestreden. De laatste kans op directe plaatsing voor de Spelen, Combined Europees Kampioen worden in april 2020, laat hij aan zich voorbij gaan.

Meerdere Nederlanders hebben getraind voor kwalificatie voor de Spelen. Tim, die zich in 2018 nog volledig richtte op zijn studie en daardoor weinig klom, probeerde in een jaar tijd aansluiting te vinden bij de absolute wereldtop om plaatsing af te dwingen. De 26-jarige Rotterdammer was de enige Nederlander die er dicht bij kwam. Hij pakte afgelopen seizoen een 7e plaats op de boulder world cup in München en een 11e plaats bij het leadklimmen op het WK in Japan. Het was te weinig. We vragen hem hoe zijn Olympische ambitie begon én waar het op stuk liep.

Kan je ons meenemen naar het moment waarop je hoorde dat Sportklimmen voor het eerst onderdeel ging worden van de Olympische Spelen. Wat ging er door je heen?
Dat was lang geleden, een jaar of drie, vier? Ik weet dat het allemaal nogal onduidelijk was. Eerst leek alleen speedklimmen Olympisch te worden. Pas later werd bekend dat het een combinatie werd van de disciplines lead, boulderen en speed. Ik vond het tof, maar was er verder niet zo mee bezig. Ik vind de Olympische Spelen ook niet perse het hoogst haalbare voor een sportklimmer. Een WK is misschien wel net zo bijzonder.
Het is uiteraard één van de grootste sportevenementen van de wereld, maar het is maar net hoeveel belang je er aan hecht. Mensen zeggen vaak: “Vet, de Olympische Spelen.” Maar als ik dan vraag waarom, dan weten ze het ook niet zo goed.
Uiteindelijk heb ik het in het begin, ook door mijn studie, allemaal een beetje aan me voorbij laten gaan.

Wanneer besloot je vol voor kwalificatie voor de Spelen te gaan?
Na het klimmen van de eerste boulder worldcup wedstrijden van het seizoen. Ik vond meteen aansluiting bij de wereldtop en voelde me sterk. Toen dacht ik, als het me ook nog lukt om in lead goed te presteren, dan maak ik gewoon kans.

Tim Reuser
Geboren: 1993
Woonplaats: Schiedam
World Ranking
Boulder: 26
Lead: 40

Opvallende resultaten

2008: Klimt zijn eerste 8a route in de rots: Rima Libre in El Chorro, Spanje
2009: Wint zijn eerste Nederlands Kampioenschap Lead (16 jaar oud)
2011: Klimt zijn eerste 8c routes (3) in Rodellar, Spanje
2011: Eerste deelname internationale jeugdwedstrijden
2012: 3^e bij European Youth Cup Lead Kranj, Slovenië – Junioren
2014: Nederlands Kampioen Lead
2015: Klimt zijn moeilijkste route in de rots: Mistral 8c+ in Roddelar, Spanje
2015: Nederlands Kampioen Lead
2016: Wint zijn eerste Nederlands Kampioenschap Boulderen
2016: Nederlands Kampioen Lead
2017: Nederlands Kampioen Boulderen
2017: Nederlands Kampioen Lead
2018: Geen deelname aan nationale en internationale wedstrijden
2018: Afgestudeerd aan de Willem de Koning Academie
2019: 7^e bij World Cup Bouldering in München, Duitsland
2019: 11e bij Wereldkampioenschap Lead in Tokio Japan

Terwijl je in 2018 helemaal geen wedstrijden hebt geklommen…
Klopt. In de zomer van 2018 ben ik afgestudeerd aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam als product ontwerper. Daarna ben ik weer veel meer gaan klimmen en trainen. Ik had er ook echt zin in en was super gemotiveerd. Ik heb in dat studiejaar door nog een beetje te klimmen toch mijn niveau vast kunnen houden. Toen ik weer begon met trainen ging vooral het boulderen echt goed.

Ik klom vroeger vooral routes, boulderen deed ik als training voor het routeklimmen. Maar er zijn in Nederland weinig goede leadhallen waar op topniveau getraind kan worden. Ik ga naar Mountain Network Amsterdam omdat daar flinke overhangen zijn waarin je kunt voorklimmen. Je kunt overal in Nederland topropen, maar als ik me goed wil voorbereiden op wedstrijden of buitenklimmen moet ik kunnen voorklimmen (lead klimmen) in overhangende routes op hoog niveau. Daarom ben ik uiteindelijk meer gaan boulderen, omdat dat dichter bij huis kan en de trainingsfaciliteiten beter zijn.

…er zijn in Nederland weinig goede leadhallen waar op topniveau getraind kan worden.

In maart 2019 deed je mee aan de CWIF boulderwedstrijd in Engeland en deed je het super goed tussen een aantal internationale toppers. Je was in het boulderen misschien wel sterker dan ooit. Hoe kan dat?
Dat komt door een aantal dingen. Eén: Jarenlange ervaring, haha. Maar serieus, dat komt er op een gegeven moment gewoon uit. Je moet bij het boulderen heel goed begrijpen wat je moet doen en als je vervolgens alles perfect uitvoert dan vallen de puzzelstukjes in elkaar.
Ik snapte opeens het spelletje beter. Als je jonger bent dan heb je niet echt de rust die je nodig hebt. Je bent wel sterk, maar vindt soms de juiste lichaamsposities niet, waardoor het juist weer teveel kracht kost. Daarnaast had ik meer dan ooit aan mijn lenigheid gewerkt. Ik kan dingen die ik eerst niet kon. Ik kan nu mijn voeten veel hoger zetten, wat op plaat boulders handig is. Om je uit te duwen, maar ook bij gewichtsverplaatsing.

Ik snapte opeens het spelletje beter

En qua lead?
Lead ging met vallen en opstaan. Ik ben afgelopen jaar pas na München (in weer lead gaan trainen. Het was meer dan twee jaar geleden dat ik echt voor lead had getraind, dus daar had ik een flinke achterstand.
De eerste lead word cup wedstrijden gingen nog wel goed, maar ik merkte dat ik fitheid miste. Ik verzuurde te snel. Vervolgens ben ik me volledig op lead gaan focussen en boulderde ik nog één keer per week om me voor te bereiden op het WK van Tokio. In Tokio ging het boulderen vet slecht, met lead werd ik plots elfde. De training had dus gewerkt, maar het boulderen was ik opeens helemaal kwijt.

De training had dus gewerkt, maar het boulderen was ik opeens helemaal kwijt.

Je boulderbasis was goed, je was sterk. Je zorgde dat je fitter werd voor het routeklimmen. Hoe kan het dat het boulderen dan opeens zoveel slechter gaat? Gebrek aan maximaalkracht? Was het mentaal?
Routeklimmen en boulderen zijn echt andere manieren van bewegen. Ik merk dat ik kan switchen als er een paar weken tussen zitten, maar als ik in een paar dagen moet switchen in meerdere disciplines, op een combined toernooi zoals een WK, vind ik dat heel moeilijk.
Met boulderen moet je al je kracht gebruiken. Bij lead moet je zoveel mogelijk kracht besparen en klim je veel berekender. Als ik veel lead heb getraind dan boulder ik dus ook veel voorzichtiger, maar je moét gewoon die boulder klimmen, vol gaan, hoeveel kracht het ook kost. Dat is een totaal andere mindset.

In het 2e deel van 2019 gingen je resultaten achteruit. Hoe kwam dat?
Ik trainde keihard. Drie keer zoveel als normaal. Soms twee trainingen op een dag. Toch bleven goede resultaten uit. Ik begon van wedstrijd naar wedstrijd te trainen en omdat de resultaten niet goed genoeg waren voor Olympische kwalificatie, bleef ik mijn rustperiodes uitstellen. Af en toe een weekje chillen. Een korte vakantie. Rustig aan doen. Daar ben ik niet aan toe gekomen. Ik heb ook meer internationale wedstrijden geklommen dan ik eigenlijk van plan was.

Ik begon van wedstrijd naar wedstrijd te trainen en omdat de resultaten niet goed genoeg waren voor Olympische kwalificatie, bleef ik mijn rustperiodes uitstellen.

Wat zou je met de kennis van nu anders doen?
Ik had eerder moeten beslissen dat ik me voor de Spelen wilde kwalificeren en hiervoor ook meer tijd moeten nemen. Sommige klimmers zijn er drie jaar mee bezig geweest, ik nog geen jaar.
Ik had het eerste half jaar na mijn studie best wat meer lead kunnen trainen en met speedklimmen had ik ook eerder kunnen beginnen. We hebben hier in Delft een halve wand waarop de route in twee delen is gebouwd. Maar ik werd pas echt beter toen ik naar Leeuwarden ging reizen om op de hele route te trainen. (In Nederland staan alleen in Sittard en Leeuwarden de Olympische 15 meter speedwand). Qua timing zat ik er dus echt goed naast iedere keer.

Qua timing zat ik er dus echt goed naast iedere keer.

Heb je teveel gedaan? Ik kan me voorstellen dat je er achter komt dat je lichaam anders op zo’n hoge belasting reageert dan je wilt. Of dat die drie keer zwaardere trainingsbelasting niet past bij je stijl.
Ik kan die trainingsbelasting denk ik wel aan, maar dan moet het wel geleidelijk worden opgebouwd. In één keer drie keer zoveel trainen was heftig. Het ging in het begin super goed. Maar op een gegeven moment dan wil het lichaam gewoon echt niet meer.

Wanneer merkte je dat?
In september, tussen het WK en de lead world cup in Kranj. Toen ging ik ook twee keer in de week speed trainen in Leeuwarden. Daarnaast klom ik me voor lead maximaal in het zuur. Later kwam ik er achter dat die heftige verzuring je spieren kan aantasten als je niet voldoende tijd neemt om te herstellen.
En de hele tijd die wisseling tussen lead, speed en boulderen… Dat is alsof je de hele tijd afwisselend onder een airco gaat staan en vervolgens in een warm bad gaat zitten. Dat is gewoon gek. Daar snapt je lichaam ook niets van.

Dat is alsof je de hele tijd afwisselend onder een airco gaat staan en vervolgens in een warm bad gaat zitten.

Heb je hier met andere klimmers over gepraat? Over de moeite die het je kost om te switchen tussen de verschillende disciplines?
Het was ook herkenbaar voor de klimmers met wie ik het er over heb gehad. Maar dat waren de klimmers die in hetzelfde schuitje zaten als ik. We haalde de Olympische kwalificatie allemaal net niet. De klimmers die het wel is gelukt heb ik bijna niet meer gezien op de world cup wedstrijden. Want die waren al geplaatst.
Het heeft de world cup wedstrijden beïnvloed dit seizoen. Wedstrijden werden over geslagen door degene die al geplaatst waren, terwijl anderen soms rust namen om zich voor te bereiden op een volgend kwalificatie moment.
Uiteindelijk was de puntentelling voor Olympische kwalificatie ook niet optimaal. Ik kan bij lead klimmen en boulderen redelijk meekomen, maar uiteindelijk was het belangrijker om bij een enkele discipline zo hoog mogelijk te scoren in plaats van een goede allrounder te zijn. Gemiddeld waren mijn resultaten best goed, maar in de som maakte dat niet uit. Met boulderen zat ik wel goed, maar om mee te kunnen doen aan het Olympisch kwalificatie toernooi in Toulouse ik had bij lead nog één keer top 10 of twee keer top 15 moeten halen. Of hoger moeten eindigen bij speed.

Naast boulderhal Delfts Bleau staat de Olympische speedwand in twee delen, omdat het pand niet hoog genoeg is voor de volledige wand. Delfts Bleau heeft gezorgd dat deze wand er voor je kwam en heeft je ook nog financieel ondersteund. Heb je het gevoel dat je maximaal ondersteund bent in je ambitie?
Als de ondersteuning vanuit Sander en Jolanda van Delfts Bleau er niet was geweest, dan was het niet realistisch geweest om me op Olympische kwalificatie te richten. Ik had dan niet de mogelijkheid gehad om zoveel te trainen. Echt bijzonder. Ik heb ze er nooit om gevraagd, maar ze kwamen met allemaal goed ideeën. Dat is eigenlijk iets wat je verwacht van een ander soort sponsor. Niet van de lokale boulderhal.
De NKBV is er wat later bijgekomen met een financiële sponsoring, die maakte het plaatje compleet.

Had je behoed kunnen worden voor teveel trainen en te weinig rusten?
Misschien wel. Maar het was een nieuwe situatie. In Nederland heeft nog nooit iemand zo hard getraind in alle drie de disciplines. Dus het was ook aanvoelen, hoe ver kan je iemand pushen, wat kan je van iemand vragen en wanneer wordt het teveel.
Wat mij ook veel energie kostte was het organiseren van trainingen. Er zijn natuurlijk wel Nederlandse Team trainingen. Op maandag train ik bijvoorbeeld met het Nederlands Team Sportklimmen in Delft. Maar bij de leadtrainingen van het Nederlands Team deed ik niet mee. Ik kan niet genoeg meters kan maken als de voorklimwand volhangt met teamgenoten. Dus eigenlijk moest ik voor lead en speed elke training zelf organiseren. Klimmaatjes zoeken, locaties, tijden. In dat opzicht had een persoonlijke trainer de boel wel makkelijker kunnen maken.

Of een vaste zekeraar?
Weet je… Dat zou misschien ook al helpen. Met zo’n hoge trainingsintensiteit wil je eigenlijk alleen maar aan het klimmen zelf denken en niet aan alle randzaken er omheen.
Als je goed wilt klimmen en trainen en maximaal wilt presteren dan wil je dat met een leeg hoofd doen. Die mentale rust brengt uiteindelijk ook rust in het lichaam.

Die mentale rust brengt uiteindelijk ook rust in het lichaam.

In 2024 zijn de Spelen in Parijs. Hierbij is het sportklimmen geen combinatie meer tussen lead, boulder en speed maar wordt speed een aparte discipline. Is dit je volgende doel?
Aan de Spelen in 2024 zie ik mezelf niet meedoen, dan ben ik 30 en heb ik waarschijnlijk andere dingen in mijn agenda. Ik focus me de aankomende jaren liever op buiten klimmen, in de rots. Dat heb ik al zo lang niet meer gedaan. Daar kijk ik echt naar uit.
Maar goed, dat speed losgekoppeld wordt is wel interessant. Misschien moet ik ruim van tevoren een kruisje in mijn agenda zetten haha. Ik ga eerst maar eens op TV kijken of het wat is, dat sportklimmen op de Olympische Spelen.

Hoe kwalificeer je je voor de Olympische Spelen?
Er zijn verschillende manieren om je te plaatsen voor de Spelen, drie daarvan zijn:
1. Via een top 7 positie op het combined WK in Japan (aug 2019).
2. Via een top 6 positie in een kwalificatie wedstrijd in Toulouse waarvoor de 22 best gerankte worldcup klimmers worden uitgenodigd. (28 nov-1 dec 2019).
3. Via de winst van een continentaal combined championship (Europees Kampioenschap in april 2020).

Een mooi overzicht van het bovenstaande en een lijst met reeds geplaatste klimmers is te vinden op wikipedia.

Sportklimmen voor het eerst op de Olympische Spelen
Sportklimmen is in 2020 voor het eerst onderdeel van de de Olympische Spelen in Tokio, Japan. Het gastland mocht een aantal sporten voordragen die vervolgens door het IOC beoordeeld werden voor toelating.
De internationale sportklimfederatie IFSC, die al jaren de missie had om sportklimmen Olympisch te maken, kreeg de kans om 1 set medailles te verdelen onder heren en dames. Na overwegingen om maar één van de drie sportklimdisciplines Olympisch te maken werd uiteindelijk besloten drie de disciplines te combineren. De nieuwe wedstrijdvorm ‘combined’ werd in het leven geroepen, waarbij deelnemers aan alle drie de disciplines mee doen. Omdat bijna alle wedstrijdklimmers gespecialiseerd zijn in één van de disciplines was er in het begin veel weerstand tegen het combined concept. Uiteindelijk is het grootste deel van de wereldtop toch alle drie de disciplines gaan trainen en wordt de startlijst bij de Spelen gevuld met de beste klimmers van de wereld.
Het gastland van de Spelen van 2024, Frankrijk, heeft sportklimmen ook voorgedragen als sport. De kans is groot dat bij de spelen in Parijs het speedklimmen wordt losgekoppeld van leadklimmen en boulderen. Misschien is er in de toekomst een editie van de Olympische Spelen waarbij alle drie de disciplines afzonderlijk geklommen kunnen worden.

Sportklimmen – De drie discipline’s

Lead / Leadklimmen / Voorklimmen
Op een 15 tot 25 meter hoge wand wordt een route geklommen die zo zwaar is dat de top halen bijna onmogelijk is. Hoe hoog je in de route komt bepaald je score. Deelnemers worden gezekerd met een touw. Er is een tijdslimiet, maar die heeft weinig invloed op de wedstrijd. De snelheid waarmee je klimt heeft alleen invloed op je score bij een gelijke stand.

Boulder / Boulderen
Het klimmen van meerdere korte routes op wanden van ongeveer 4 meter hoog. Per boulderroute krijg je 4 of 5 minuten de tijd om hem te klimmen. Het aantal pogingen wat je doet tot de topgreep en de zonegreep halverwege worden geteld. Degene die in zo min mogelijk pogingen de routes topt wint. Voor de veiligheid ligt er een valmat op de grond. Er is geen touwzekering.

Speed / Speedklimmen
Op een 15 meter hoge wand is een vaste route uitgezet die, in tegenstelling tot de andere disciplines, vast staat en niet veranderd wordt. Zo snel mogelijk boven komen is het doel. Omdat de route hetzelfde blijft is dit de enige klimdiscipline waarbij het mogelijk is om wereldrecords te halen. Deelnemers zijn gezekerd.

Internationale wedstrijden worden georganiseerd door de IFSC. Nationale wedstrijden door de NKBV.