mellow climbing

“Abrasive but nice”: de populariteit van youtube kanaal mellow

Gelezen in de commentsectie onder de monday upload van mellow waarin Sean Bailey Coup de Grâce 9a doet: “mellow is the standard by which all climbing media should be measured. HYYYYYPE.” mellow – geheel volgens de tijdsgeest zonder hoofdletter – bestaat sinds september vorig jaar en draait volledig om video’s waarin Daniel Neck Tattoo Woods en de zijnen harde boulders en routes aftikken. De kijker krijgt een eindeloze stroom edits van zeer prestigieuze tops toegeschoven. Geen ‘About’ verhaal, geen website en geen paid partnerships, de enige informatie die het kanaal geeft, is de statistiek van het totaal aantal weergaven van de video’s: bij schrijven net voorbij de
2.5 miljoen. Hoe is het relatieve succes van mellow beter te begrijpen?

mellow lijkt in niets op andere Youtube-kanalen die volledig over klimmen gaan. Eric Karlsson Bouldering, Adam’s Road to Tokyo, Andrew MacFarlane, Mani the Monkey, de producties van de gigantische merken The North Face en Black Diamond; mellow heeft lak aan het educatieve karakter die al hun content lijkt te hebben. mellow heeft geen host, neemt de kijker niet mee in de achtergrond van een expeditie/avontuur/project, doet niet aan standaard landschap B-roll, en een huisstijl is – op het zwarte beginscherm met de witte tekst na – niet te onderscheiden. In deze Reddit-thread duidt vaste kijker FishmanNips zijn beweegreden om te kijken als volgt: “(…) as far as climbing videos go, these are what I want. An antidote to overproduction.”

Abrasive but nice. Screenshot uit de video “Abrasive but nice” – Welcome to Cocalzinho . Niet geverifieerd, maar 8a.nu vermeldt dat de mensen achter mellow Shawn Raboutou, Giuliano Cameroni, Jimmy Webb, Keenan Takahashi, Kevin Takashi Smith en Daniel Woods zijn.

Break boundaries
De video’s van mellow schuren met het commerciële karakter – en overproductie – van de eerder genoemde kanalen. Ze grijpen terug op eenzelfde soort anticonformisme dat aan de basis ligt van de eerste groeispurt van de klimsport; anders durven zijn en daardoor de nieuwe norm zetten. Voor het platform Evening Sends schreef auteur Andrew Bisharat dat al scherpzinnig op in een stuk waarin hij de keuze van Daniel Woods om een gigantisch oog in zijn nek te laten tatoeëren verdedigt als ‘precies wat klimmen nodig heeft’:

“When you look at the long arc of climbing history and culture, it continues to slide away from its origin as a counterculture of rebellious vagrants into a codified leisure sport for aimless millennials role-playing dirtbag in their Sprinter vans and hoping to one day achieve Influencer status on social media. 

There aren’t many high-profile climbers out there willing to be different, take a different path, take a strong stance, have an opinion that might go against the boundaries that are increasingly being narrowly set by the most vocal social media mobs.”

Veranderend Youtube-landschap
In een wereld waarin steeds meer mensen in aanraking komen met klimmen, zonder de middelen, vaardigheden of locaties dichtbij om zelf voortdurend buiten te klimmen, biedt de eindeloze stroom
video’s over klimmen een vorm van escapisme die de vrijetijds-klimmer van nu laat meemaken wat grensverleggende klimmers doen, veilig vanachter een beeldscherm. En dat gebeurt steeds meer. Natalie Berry schrijft in een verhaal over Tommy Caldwell en het effect van zijn film Dawn Wall voor UK Climbing:

Online engagement with climbing-related searches grew by 69% over twelve months due to Dawn Wall mania, while searches related to climbing walls rose by over 200% (…).”`

Er lijkt geen aanwijzing te zijn dat die honger naar content de komende jaren minder zal worden en met de Spelen in aantocht is het aannemelijk dat het Youtube-landschap nog sterk zal veranderen.

Climbing meets skaterculture (again)
Als er één ding is dat mellow onderscheidt van haar tijdgenoten, is het wel de cinematografische middelvinger die zij opsteekt naar producties als Which Climbing Shoes Do Your Favourite YouTubers Use? Wat dat betreft herinnert mellow sterk aan skate-video’s: video’s van topatleten die precies doen waar ze zelf zin in hebben. De vergelijking tussen klimmen en skaten is overigens niet uniek. Vergelijk de legendarische film The Real Thing met Ben Moon en Jerry Moffat uit 1996 vol shakey close-ups en elektronische muziek maar eens met deze productie over een achttienjarige Tony Hawk (ook uit 1996!). En om die lijn door te trekken, deze recente mellow-intro toont sterke
parallellen met deze video van TrasherMagazine met Riley Hawk, inderdaad de zoon van. (Enige twijfels over de vergelijking kun je wegnemen met deze intro).

Ç’est massive! mellow geeft niet alleen ruimte aan het eerder genoemde rijtje mannen. De klimmers die gefeatured worden hebben op z’n minst één ding gemeen: voor minder dan 8a komen ze het bed niet uit. Still uit de video Uncut: Melissa Le Nevé – Kirk Windstein (8A/+).

Rage them rocks
Ondanks dat mellow herinnert aan een eerder ontstane klimcultuur, had het nooit zo groot kunnen worden in een andere tijd dan nu. mellow groeit, dankbaar gebruikmakend van de eigentijdse internet cultuur,
de influencer-status van de grote jongens, sponsors die alle trips betalen, memes van rawk_tawk en het pseudo-nihilisme van millennial-culture waarin latent alcoholisme meer een grap dan een serieus probleem is. 

De anonieme HYYYYYPE-comment slaat wat mij betreft de spijker op zijn kop; mellow geeft klimmers precies wat ze willen, rauwe klimvideo’s die je inspireren om meer en beter te klimmen. De ‘Uncut’-serie is daar het beste bewijs van. Zelf zeggen ze het overigens beter: “A media platform designed to get you hyped to go out and rage them rocks.”

mellow climbing